Hani Alice bir kapıdan geçer ve harikalar diyarına düşer ya masalda ben de geçen hafta bir kapıdan geçtim ve bir masal diyarına ulaştım.Bu masal diyarı aylardır gitmek istediğim ,merak ettiğim gidemedikçe merakımla beraber heyecanımı da artıran Sevgili Secda'nın dükkanıydı.
Ya da daha tanınan adıyla Secdus'un diyelim.
Gitmek istediğim yer bir kafe ya da dükkan ya da bir mekan değildi aslında.Ben bir masala dahil olmak istiyordum masallardan çok uzak bir zamanda.Masalların anlatılmayı unutulduğu,masallara inananların azaldığı bir zamanda Secda sanal bir masal anlatmaya başlamıştı.Belki kendi bile tahmin etmiyordu bu kadar gerçek bu kadar sahi olacağını.Ama ne kadar çok kişinin bir masal dinlemeye,hatta o masala dahil olmaya ihtiyacı varmış ,bir masal kahramanı tanımak ,onu sevmek, yetmiyor sarmalamak,hatta bazen masalı devam ettirmesi için tıpkı onun bizim kalbimize dokunduğu gibi bizim de onun kalbine dokunmamız hepimizin hayaliymiş meğer.Çabuk büyüdük masallara doyamadık mı yoksa her zaman masalların büyüsüne ihtiyacımız mı var bilmiyorum.Bildiğim tek şey o gün o masalı yaşamak,kısa da olsa bir parçası olmak çok iyi geldi bana.Yüzümde koca bir gülümsemeyle etrafı seyreden bir çocuk gibi dolaştım her köşeyi.Her eşya ,her obje hangi hikayeleri anlatıyor acaba dedim,durdum kendimde hissettirdiği duyguları tarttım,kahvemi yudumlarken içinde bulunduğum anın özel olduğunu düşünüp keyfini çıkardım...
Masalın güzelliği kahramanın güzelliğinden geliyormuş tanıyınca anladım,yoksa mekan,içindekiler hepsi birer madde.Ona can veren,anlam,duydu katan kadın tam karşımda oturmuş,benim için işlerini kenara bırakma nezaketini gösterirken,bana masalını anlatırken ben o an onu kulağımla değil kalbimle dinliyordum eminim.
Çünkü kalbimdeki çarpıntılar hiç de normal değildi:)
Sevgili Secda ben bunları yüzüne söylemeyi ne kadar becerebildim,masalını tekrara tekrar okuyarak devamını beklediğimi ne kadar gösterebildim bilmiyorum.
Yapamadıysam heyecanıma ver lütfen...bir de sen öyle hoş öyle içten ve bir o kadar mütevazı anlatırken araya girip büyüyü bozmak istememiş olabilirim...
Orada olmak,seni tanımak gerçekten çok ama çok güzeldi.
Hayatımdaki unutulmaz günlerin arasına girdiğine emin olabilirsin.
Her şey için teşekkürler...
Not: Oğlum tabağını çok beğendi ama sorun şu ki ona bir tane kendime üç tane aldığım için biraz bozuldu:)Annesi gibi biraz tuhaf galiba ...
Not 2 : yine gelecek...