Şimdi anlatacağım olay bundan 20yıl evvel yaşanmıştı. Olayın kahramanı olan 1 numaralı ablam (belirtmek zorundayım çünkü ben de abla kategorisinde 7 bayan mevcut) o zamanlar araba kullanmayı kafaya takmıştı ve her gittikleri piknik alanında düz arazide direksiyon başına geçiyordu.Eniştem de sabırla ona öğretmeye çalışıyordu.İşte olay tam da ablamın bu şoförlük sevdasından başına geliyor.Görgü tanığı olan annemden duyduğum şekli ile anlatıyorum.Olayın diğer görgü tanığı ise ablamın 4 yaşındaki oğludur.
Sokağımızda belediye çalışması var, kaldırım taşları yenileniyor.Bizim araba kapının önünde.Babam o gün çarşıya arabasız gitmiş,abimler ise büyük ihtimalle okuldalar.Sıra bizim evin önüne gelince belediye çalışanları kapıyı çalıyor ve arabayı çekmemizi istiyorlar.Annem evde araba kullanmayı bilen kimse yok ,eşim çarşıda,çocuklar okulda anahtarı veriyim de siz çekiverin evladım diyor.Bunu duyan ablam hemen ben alırım diyor anahtarı annemin elinden çekip fırlıyor sokağa.Annem başına gelecekleri tahmin etmiş olarak dur kızım dese de ablam kendine güveni tam geçiyor direksiyon başına.Nasıl başarıyorsa anahtarı çevirmesi ile gaza basması bir oluyor ve araba yirmi metre ilerideki kaldırıma ve hatta komşunun merdivenine çıkıyor.Annem artık gözleri kapatmış olayı seyredemiyor sadece gitti gitti diye bağırıyor.Ama ablam arabayı sağ tekerler kaldırımda sol tekerler yolda olsa da durdurmayı başarıyor ve arabadan aşağı iniyor.Zaten ablam durduramasa araba duvar toslayıp yine duracak .Belediye çalışanları annemdeki paniğe anlam veremiyor,ablamın o arabayı özellikle kaldırıma çıkararak park ettiğini düşünerek kendi aralarında ne güzel park etti diye konuşuyorlar.Ama ablamın da rengi atmış tabi çaktırmıyor.
Neyse olanları izleyen yeğenim olayı dedesine söylememesi konusunda tembihleniyor.Çünkü bizim evde bu tür olayları babam ya hiç duymazdı ya da olay soğuyup artık mizah konusu olacak kadar zaman geçince anlatılırdı.Bu olay da mizah konusu olmak için zaman beklerken olayın geçtiği gün öğleden sonra babam eve geliyor ve yeğenimi gezdirmek için yanına alıp götürüyor.Annesi tekrar yeğenimi uyarsa da çocuk işte tam tersini anlıyor.Yeğenim dedesinin yanında ablam evde heyecan ve merak içinde bir süre vakit geçiyor.Babam yeğenimi gezdirip eve dönüyor.Ablam hemen oğluna soruyor,oğlum dedene bir şey anlatmadın değil mi.Yeğenim sanki özellikle söylenmesi tembihlenmiş de o başarısız olmuş gibi üzgün cevap veriyor.''Anne ben çok anlatmaya çalıştım ama dedem beni pek anlamadı''.
Üzerinden biraz zaman geçince annem babama anlatıyor olayı.Diğer detayları babamdan duyduk.Yeğenimi gezdirirken çarşıda babam arkadaşları ile karşılaşıyor.Sohbet arasında yeğenim sürekli babamın kolunu çekiştirip dede biliyor musun annem bugün arabayı kaldırıma çıkardı diyor.Babam tamam oğlum diyor ama arkadaşlarını dinlemeye devam ediyor.Babam anlam veremese de yeğenim aynı şeyi birkaç kez daha tekrarlıyor.Çok şükür ne babam torununun hikayesine kafa yorabiliyor, ne de yeğenim giriştiği işte başarılı oluyor ve olay her zaman ki gibi soğuyup babamı sinirlendirmeyecek tada ulaşınca kulağına gidiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder